Η εποχή του κυνηγιού Έρση Λάβαρη από της πρότυπες εκδόσεις Πηγή // Κριτική Βιβλίου

Η εποχή του κυνηγιού Έρση Λάβαρη από της πρότυπες εκδόσεις Πηγή 

Ο Ντάντε είναι ένας δεκαοκτάχρονος που περνάει την τελευταία του μέρα στο σπίτι του  με του γονείς του , οι οποίοι δεν του έχουν δώσει και  πολύ αγάπη στη ζωή του , έτσι αποφάσισε να πάει στο πανεπιστήμιο που είναι από μία άλλη εποχή , δεν έχει ούτε ηλεκτρικό και φυσικά δεν πιάνουν ούτε τα κινητά . Εκεί η φοίτηση είναι 2 χρόνια . Το μόνο κακό είναι ότι βρίσκεται μέσα στο καταραμένο δάσος όπως το λέει και η πολιτεία λόγω ότι χάνονται άνθρωποι σε συχνά χρονικά διαστήματα και δεν τους βρίσκουν ποτέ .

Η Λίλιμπεθ ήταν ένα κορίτσι δεκαοκτώ χρόνων , που οι γονείς του το προστάτευαν πάρα πολύ δεν την άφηναν να δει για εξαφανίσεις . αλλά και για το καταραμένο δάσος την είχαν προστατευμένη  γιατί φοβόντουσαν .  Παρόλα αυτά η  κοπέλα πήρε την απόφαση να πάει να σπουδάσει στο απόκοσμο πανεπιστήμιο, και έτσι  πέρασε την τελευταία μέρα σπίτι της και αφού απενεργοποίησε το κινητό τις κατέβηκε να χαιρετήσει  γονείς που δεν ήταν και πολύ χαρούμενη με την ιδέα  ότι θα έφευγε από το σπίτι της .

Τα Δύο παιδιά είναι φίλοι από πολύ μικρά και έτσι πήρα την απόφαση να πάνε μαζί σε αυτό το απόκοσμο πανεπιστήμιο  . Εκεί θα έχουν ο ένας τον άλλο και θα φοιτήσουν αυτό που πραγματικά θέλουν . Στην διαδρομή γνωρίζουν  ένα ακόμα αγόρι και ένα κορίτσι τα οποία είναι δευτεροετής και θα γίνουν οι παρέα του . Αφού φτάσουν στο πανεπιστήμιο και τους κατατοπίσουν αρχίζουν να συμβαίνουν περίεργα πράγματα . Εξαφανίζονταν κάποια αντικείμενα από τα παιδιά και στην θέση τους έβρισκαν όπλα .

Μετά από κάποιες καταγγελίες των παιδιών ένα πρωί αποφάσισε η διοίκηση του πανεπιστημίου να το κλείσει για την ασφάλεια όλων . Τότε έγινε και η μεγάλη εισβολή.

Οι παρέα των τεσσάρων θα καταφέρει να φύγει  αλλά τίποτα δεν είναι έτσι απλό και όπως φαίνεται .

Η εποχή του κυνηγιού Έρση Λάβαρη από της πρότυπες εκδόσεις Πηγή

Είναι ένα βιβλίο περίεργο , όχι κακό αλλά περίεργο και θα το εξηγήσω αμέσως . Εδώ νομίζω η συγγραφέας έχει μπλέξει πολλά θέματα μαζί . Στην αρχή του βιβλίου λες ουαου δεν μπορεί να το έχει γράψει αυτό Έλληνας και μάλιστα μια μικρή κοπέλα . Όσο περνάει  εκεί λίγο στη μέση του βιβλίου κάνει λίγο κοιλιά με τον Ντάντε αλλά και πάλι δεν θέλεις να το αφήσεις έχει ενδιαφέρον θέλεις να δεις τι θα γίνει πιο κάτω , δεν σε απογοητεύει αλλά μπορεί να σου περάσει από το μυαλό «μα καλά είναι ποτέ δυνατόν ;» ναι και όμως είναι γιατί στην ζωή δεν είναι κάτι σίγουρο .

Αν με ρωτάτε ναι να το διαβάσετε αξίζει και με το παραπάνω η συγγραφέας έχει το ταλέντο να μπερδεύει πολλά μαζί αλλά με ωραίο τρόπο ώστε να μην σε κουράζει και να τα κάνει όλα ξεκάθαρα χωρίς να μπερδεύεσαι .

Αυτά από εμένα να προσέχετε σε ποια δασάκια κάνετε βόλτες . Και μην ξεχνάτε να χαμογελάτε 

Νόνη